Bir kedi seversin, bir yürek sevmiş olursun
Sıcak sımsıcak..
Senelerini paylaşır seninle, en güzel günlerini..
İstekleri, beklentileri öyle çok değildir hani..
Bir yuva güvenli, bir baş okşaması, içten bir bakış..
Karşılığında onun kısacık ömrü senin ömrüne eklenir
Birlikte yaşarsın pek çok güzelliği ..
Bir kedi seversin bir dünya senin olur..
    Kedisiz yaşam nasıl olur, nasıl olurdu? Hiç yaşamadım ki, bilemem. Ama bazen düşündüğüm olur işte. Benim yaşantımın her döneminde kedilerim oldu; çocukluğumda, Duman’ım, Kibar’ım, Arsız’ım ve daha pek çokları, sonrasında işi biraz abarttım sanırım, çünkü babam sokakta gördüğüm hemen her kediyi eve getirmem üzerine, “dünyadaki tüm hayvanları sen kurtaramazsın” demişti bana oradan biliyorum, abarttığımı. Mostuk ve yavruları Sarıkız, Keçi, Arap, mahallenin efesi Mah ve arkadaşları Kocakafa, Akkuş.. Bunlar isimlerini anımsadıklarım. 
     Neyse efendim, dönelim konumuza. Evet, düşünürüm bazen, kedilerim olmasaydı yaşantımda nasıl bir değişiklik olurdu diye. Sadece evdeki canlar değil ki, sorumluluğumdaki onlarca can, bahçedekiler, sokaktakiler. Hal böyle olunca ve sorumluluğuna ciddi anlamda sahipsen, hayatında çok şey de değişmek zorunda olur. Tatile gidemezsin öyle uzun uzun. Kedileri sevmeyenlerden mecburen uzaklaşırsın ya da onlar kendiliğinden uzaklaşır senden. Bütçenin sana özel kısmını o canlara tahsis etmek zorunda kalırsın, mamaları, veteriner hizmetleri v.s için. Eşinin, dostunun, evlatlarının serzenişlerine maruz kalırsın, “bizleri ihmal ediyorsun” diye. Ama tüm bunların karşılığında öyle farklı bir boyutta yaşarsın ki hiç ama hiç pişmanlık çekmezsin. 
     Lafın özü, kedin olunca bir dünya  senin olur işte…
 bebişim1