Yine bir anneler günündeyiz. Çocuklar, hayatta olan annelerinin bugünlerini kutlayacak, belki bir buket çiçek ya da bir kutu tatlı götürüp ellerini öpecekler.

Anneleri sağ olmayanlar için zor elbette. Ne mutlu bana ki anneciğim sağ ve sıhhatte ve uzun yıllardır benimle birlikte.
     Anne sıcaklığı, desteği hiçbir şeye benzemez. Çünkü onlar karşılıksız sever evlatlarını. Canlarının, kendi parçaları için, yaşamlarını ortaya koyacak derecede büyüktür sevgileri. 
     Dün gece tesadüfen bir film sahnesi izledim tv.de: Anne ölüm döşeğinde; oğlu geliyor yanına, anne soruyor, “dışarıda hava nasıl?” Oğlu, “güzel, sıcak” diyor, anne güçlükle, “buna sevindim, üstün çok ince, üşürdün aksi halde” diyor ve son nefesini veriyor.
     Anne sevgisi, annelerin fedakarlıkları adına söylenecek söz çok fazla. Şimdi ben başka bir pencereyi aralamak istiyorum, ya hayvan anneler? Onların bebekleri adına yaptıkları, duydukları, sevgileri? Uzun yıllardır takip ederim; mesela, beslenmeleri adına verdiğim yemeğin en güzel parçasını asla yemeyip, bebeklerini dünyanın en güzel şarkısıyla yanına çağırıp, onlar yerken yaşadığı mutluluk, doğum yapacağı zaman, bebeklerini güven içinde büyütebilmek adına inanılmaz yükseklikteki, zorluktaki alanlara yavrulamak gibi. 
     Yangında kalan bebeklerini, ateşin ortasına dalıp vücudunun büyük yaralar almasına aldırmadan, tek tek dışarıya taşıması gibi. Anne kedinin, bebeklerine dokunacağı korkusuyla, kendisinden on kat büyük hacimdeki köpeklere saldırması gibi.
     Anne köpeklerin, bebekleri için kurtlarla dövüşmesi gibi. Karacaların, çocuğum kaçsın kurtulsun diye kendisini, bedenini yırtıcılara sunması gibi.. Ve daha pek çok inanılması zor yaşanmışlıklar. 
     Lafın özü, hayvan annelerin, bebekleri için aynı insan anneler kadar ve hatta pek çok kez onlardan daha fazla- çünkü hisleri hiç mutasyona uğramaz hayvanların – duyarlı oldukları bir gerçektir.
      İşte tam da bu nedenle nasıl annelerimizi kutsal sayıyor, onlara sevgide, saygıda kusur etmiyorsak aynı duyarlılığı hayvan annelere de göstermeliyiz. Onların yavrularını büyütebilmesi için harcadıkları çabaya bizler de karınca kararınca destek olmalıyız. Sığındıkları alanları kapatmamak, yavrularını emzirmek için uzun mama arayışlarına çıkmalarını engellemek için, yakınlarına su ve yiyecek bırakmak gibi desteklerimizi esirgememeliyiz.
     İşte o zaman, Anneler Günü kutlamayı hak ederiz düşüncesindeyim.