Çokça kedilerin sığınıp barındığı, bakılıp, kollandığı bir site bahçesinde üşütmüş, hastalanmıştı kardeşiyle birlikte. Hal böyle olunca o canlara kol kanat geren, beslemelerini hiç aksatmayan, onlarcasına tek tek isimler takan, iyi insan olmayı, vicdanlı insan olmayı seçen kadın aldı, veteriner kliniğine bıraktı bebekleri tedavi edilmesi için..

     Zaman içinde iyileştiler, sağlıklarına kavuştular. Tekrar yaşadıkları alana bırakılmaları çok uygun değildi. Yuva arandı zaman içinde, ancak onca güzelliklerine karşın bir türlü talipleri olmadı.

     Sonra bir gün, sahiplendirme ilanlarına geri döndü; bir genç yürek, ikisini birden aldı. Başlangıçta her şey iyiydi  ama bebeklerin birlikteliği kısa sürdü, tekir olan firar etti, bir daha da bulunmadı. Duman oğlan o günden sonra tam yedi yıl o genç kızla birlikte yaşadı, o nereye, o oraya. Ev, semt değiştirdiler birlikte, artık erişkin çakı gibi bir delikanlıydı Dumancık. Kendisine bir aile kurdu, çocukları oldu, artık evine sadece karnını doyurma amaçlı gelmeye başladı, özgürlüğü sevmişti çünkü.

     Yıllar geçti, yakın bir zaman öncesinde eve gelmeleri arasına günler girdi, nerdeyse haftayı geçti. Alıştığı insanlara, kokulara sürünerek de olsa gelebildiğinde ise geç kalınmıştı. Tanınmaz haldeydi, her bir yanında derin yaralar vardı, beslenememeye bağlı su kaybından derisi kurumuş, ağzında diş diye bir şey kalmamıştı.

     Yine de bir ümit dendi, acaba yaşama asılır mı, döner mi yeniden bize, aramıza. Kliniğe yatırıldı, günlerce serum, vitamin takviyesi yapıldı. Ama yorulmuştu, yaraları çok fazlaydı. Ilık bir bahar sabahı, son nefesini verdi veteriner abilerinin ellerinde.

     Zaten kısacık olan yaşamı daha da kısa olmuştu. Sağlığındaki o güzel, zümrüt yeşili gözlerini son kez açtı, baktı. O güzelim duman renkli tüyleri kül rengine dönmüştü. Diş kalmamış ağzından son bir kez veda miyavlaması yaptı sevenlerine.

     Yanında değildim ama sesini, son veda miyavlamasını duydum onun. İçim acıyla kavruldu. Onun gibi yaşatamadığım çok sayıda can teker teker geldi gözlerimin önüne. Dumanı onlara emanet ettim.. O artık yoktu bu yaşamda..