-Yol Eğri- büğrü,
Aman geri döb!..
-Bana birşey olmaz,
Sen kendi yoluna bak!.
-Benim ki düz, senin ki
Birhoş dikkat et!..
-Aay, çukura düştüm,
Çabuk yardım et’.
-Yardım etsem, bu kez de,
Düşeceksin başka çukura..
-Niye ki?
-Niyesi, hala bu eğri yoldasın, Bildiğini okuyorsun!.
***
YARDIMLAŞMA GÜZELDİR
Çünkü,
Paylaşmadır, Dayanışmadır.
Dayanışma da, Sevgidir, Sevecenliktir.
Sevgi de, Özlü Yürek’tir.
Zaten, Yürekte de öz varsa, gerisi teferruattır.
Kısacası, İnsanlıktır.
İnsanlık gibisi de var mı?
***
Bir Kuklam olacağına,
Bir İnsanın olsun, yeter..
***
Çünkü,
Hep, İnsanlığın özlemini çekiyoruz
Hep”Bey, İnsanlık nerdesin” diyoruz..
***
Çünkü,
İnsanlığın olduğu yerde,
Ne hırs olur, Ne İhtiras
Ne YüzTers olur, Ne de Ters Yüz olur.
***
Bu oluşta,
Yaşam geliştirir, Aydılatır, İleri götürür.
***
Çünkü,
Yaşam da bir denge olur,
Kimin eli, Kimin cebinde olmaz..
Altta kalanın da canı çıkmaz.
***
Peki, kim kazanır?
Tabi ki, O Toplum kazanır.
***
Çünkü,
Medeni bir Yaşam olur.
Medeniyetle iç içe olunur.
Daha ne istenir ki?
***
Ama, ne yazık ki,
Kimileri, kendilerini öyle beğenir ki,
Gölleri Deniz, Tepeleri Dağ yapacak sanır.
Hatta, Güneş’i bile balçıkla sıvamaya
Kalkarlar...
***
Ama, ne denir,
-Keskin Sirke, Kabına zarar verir!
***
İşte bir Kap da Sirke varmış,
Okadar keskin okadar ekşiymiş ki...
Birgün Kabı dayanamamış,
“Yeter be, benim de canım var” demiş ve
Ortasından patlayıp, çatlamış..
Sirke d, ortalığa yayılmış.
Sirke köpürmüş..
-Ne yaptın? Bak halime!.
Kap, sakince bakmış
-Bana yazık değil mi?
Senin bu ekşiliğine, Kaplar değil,
Taşlar bile dayanmaz..
Biraz tatlımsı, biraz lezzetli olsana!.
Önce Kendin baksana tadına,
İnan böyle ekşi olursan,
Kimse bakmaz tadına..
Sonra, bozulur kalırsın Raflar da!.
Keskin Sirke, tadına bakar mı bilinmez..
hoşçakalın
