İnsana fazla takılma, sonuçta insan işte!
Güneşi seviyorum der.
Güneşli havada gölgeye kaçar.
Yağmuru seviyorum der.
Yağmur yağmaya başladığı zaman şemsiyesini açar.

Neticede insan işte!
Kendini beğenmezse çatlar 
Herkes kendini beğenir ama haddinide bilmelidir.
Bilmemek ayıp değil öğrenmemek ayıp. 
Her ne olursan ol, her ne bilirsen bil, her zaman haddini bil.

İnsan bu! Bir şey de diyemezsin. 
Yaptığı ve giydiği herşey gözüne hoş görünür. 
Bu da fena bir his değildir 
Öz güvenin olması bir insan için de çok önemlidir. 
Ama fazla öz güvende zararlıdır. 
Böyle insanlara narsist denir.
Narsistlerse diğer insanlardan kendilerini üstün görür.

Çevresindeki insanların değer yargılarına da önem vermez.
“Ben giydim oldu” der.
Sen öyle zannediyorsun? 
“Ben yaptım oldu” der. 
Hayır efendim hiç olmadı. Sen hala ben demeğe 
devam ettiğin müddetçe bu öz güvenlikten çıkar. 
Mevlana’ya sormuşlar; “o kadar yazarsın, o kadar okursun ne bilirsin?” 
Mevlana şu yanıtı verir. 
“Haddimi bilirim.” 
Haddini bilmenin birinci şartı; kendini bilmektir.