Bu yazdıklarımın çoğu internette yapmış olduğum araştırmalar sonrası elde ettiğim
bilgilerdir. Bu bilgileri kendi üslubumla birleştirip bazı yerlere eklemeler yaparak
yazdığımı ve yazdıklarımın kimseye bi mesaj içermediğini bilmenizi istedim.
Vereceğimiz değeri hak ettiğinden emin olabilsek, önüne dünyaları sereceğiz ama
insanları kuyruğuna basmadıkça tanıyamazsınız! Bu alemde hangi maskenin altında
kim var belli değil ki. İnsan yaşadıkça öğreniyor insanı. İnsanı en kolay ağlatan
sevdiğidir, en kolay aldatan da dostları. Aslına bakacak olursak kimseye
güvenmemek lazım. Düşünürün dediği gibi; beyaz gülün gölgesi bile siyahtır. Bizim
kuşak aşık olduk, kavga ettik, hatta yaptık, tövbe ettik, kalp kırdık ama gönül aldık,
doyduk şükrettik aç kaldık ama asla dost satan çakal olmadık.
Boşuna bekleme! Hiçbir zaman doğru insan çıkmaz karşına. Ya zaman yanlıştır, ya da
insan. Onun için canın yana yana öğrenirsin zamanla kime ne kadar değer vermen
gerektiğini. Değer deyince de aklıma geldi. Paran varsa insanlar seni tanır. Paran
yoksa sen insanları tanırsın bu alemde, üzme kendini, böyle gelmiş böyle gider be
cancağzım. Tanıdığını zannettiğin her insan kendine yakışanı yapar. Çünkü kalite asla
tesadüf olmadığı için, insanları ikiye ayırır. Su kadar aziz olanlar, su kadar ucuz
olanlar.
Söylediklerim ağır gelmemesini istiyorsan yaptıklarına dikkat edeceksin, adam
olacaksın. Her söze verilecek cevabımız var ama biz söze bakarız söz mü diye bi de
adama bakarız adam mı diye. Bize söz söyleyenin kişiliğinde şeref yoksa eğer, ne
kadar başı gökyüzüne dik yürürse yürüsün, her zaman yüz üstü düşer yere. İnsan gibi
insanlar vardır sevgiye layıktır, insanlar vardır sevginin en yücesini versen de
aşağılıktır. Hani ben kötüyüm ya senin gözünde! Hiç düşünüyor musun acaba sen kaç
kuruşluk adamsın benim gözümde?