-O adam, düz yol’da öyle
Ne yapıyor?
-Ne yapacak, yola
Karpuz kabukları döküyor
-Ama insanlar basarlar,
Kayarlar, düşerler..
-O da bassınlar, kaysınlar,
Düşsünler diye döküyor ya
-Ama, bir yerleri ezilir, kırılır
Yazık değil mi?
-Zaten, O da ezilsin, kırılsın
Diye döküyor kabukları..
-Ama, Ona da bir gün dökerler kabuk
-O da böyle düşünse, insanlara
Böyle atar mı kazık!..
SANA BİR ŞEY
SORAYIM MI?
Arkadaşı abşını sallar..
Diğeri, biraz daha yaklaşır ve
-Bak, Derler ki;
Kürk giyersen,
Kürküne rağbet olur.
Aba giyersen,
Sana rağbet olur.. Niye ki?
-Niyesi bence;
Dışta, ilgiyi kürk çeker
Aba giyersen de sen ilgi çekersin,
Zaten, kürkle de insanlık olmaz
Ancak ihtişam olur..
Zaten, insanlık insanın özündedir,
Giyiminde kuşamında değildir..
İnsan ol, aba giy.. Ne olacak ki?
Bilmem anlatabildim mi?
…
Diğeri şaşkınca bakar ve
-Yine Derler ki;
Bazen bir kelime, bin cümleye bedeldir.
Bazen de bin cümle, bir kelime etmez.
Niye ki?
-Niyesi bence; Konuşurken, ağzına geleni
Savurursan, O söz de olur. Boş olur..
‘’Amaaaan’’ der geçerler..
Ama, doğru akıl ile sağduyunla
Bir kelime söyle, yeterli..
Çünkü o kelime özdedir, özlüdür.
Çok konuşmuşsun, özsüz olduktan sonra,
Neye yarar? Ancak torba dolar!..
Bilmem anlatabildim mi?
…
Diğeri, kaşlarını çatar
-Yine de derler ki;
Sen bir tas pirincin taşını ayıklamazsan,
Başkasına bir çuval pirinci ayıklatma..
Niye ki?
Niyesi bence; Sen bir tası ayıklamayıp
Boşverirsen, başkası bir çuvalı nasıl ayıklasın..
Böylesine duygusuz, acımasız olma.
Bilmem anlatabildim mi?
…
Diğeri, dudak büker
-Yine derler ki, Burnunun dibine gitme sakın
Çukura dalarsın,
Aklın yolu birdir. Git o yoldan
Düzlüğe çıkarsın. Niye ki?
-Niyesi bence; Hırs ve inatla gidersen,
Söz dinlemezsen, karanlığa gömülürsün.
Çünkü, tek yol Aklın Yolu’dur. Aydınlığa çıkarsın.
Çünkü, aklın yolun birdir. Anlatabildim mi?
…
Diğeri heyecanla atılır ve
-Yine derler ki; akılsıza akılsız deme
O da sana ‘’Sensin akılsız’’der. Niye ki?
…
Niyesi bence; Çoğu insan, eleştiriye,
Tenkite pek gelemez, hemen kızar,
Pençelerini gösterirler.. Oysa yapıcı eleştiriler,
İnsanı olgunlaştırır, dolgunlaştırır.
Kısacası; insan olmak güzel
Ama, ne çene ile car car,
Ne sırtta ki kürkle salınmak,
Ne de oturduğun koltukta kurulmaktır.
Zira; Altın dersin sahte çıkar,
Kalp dersin, mücevher çıkar..
İşte, insan böyle bir can.. Anlatabildim mi?
Diğeri, anladı mı bilinmez..
Hoşçakalın
