Eskişehir en yaşanabilir kentler arasında ilk sıralardaydı.
Güzel insanların yaşadığı mutlu bir kentti.
Eskilerin "bir simit aşa, Eskişehir'de yaşa..." dedikleri yerdi.
Geçmişte kaldı mutluluklar...
****
Tam her şey yoluna giriyor, kentte salgın geriliyor derken; Covid salgınında zirveyi gördük.
Evlere kapandık.
Mutluluğun yerini karamsarlık aldı.
Sokağa çıkmaktan korkar olduk...
****
Zaman zaman salansa da yıkılmayan ve hepimizi gururlandıran bir takımımız vardı.
Hepimizin sahip çıktığı ve amatör kümede ya da sokakta bile oynasa desteklediğimiz Eskişehirspor.
Kulüp felaketin eşiğinde.
Elimiz kolumuz bağlı.
Sportif ve okonomik olarak küme düştük.
Bir zamanlar mutluluk simgesi olan Eskişehirspor ac ve mutsuzluk veriyor.
****
Kentin durağan ekonomisi gerileme dönemini geride bırakmış.
Düşüşü geçmiş.
Kapalı dükkanlar, işsiz insanlar.
..Ve sürekli artan fiyatlar.
****
Her koşulda umudunu yitirmeyen insanlar, umudu ile birlikte mutluluğunu da yitirmiş.
Kenti yönetenlere düşen görev; 'Bir zamanlar ne mutlu bir kenttik." dememek için bu şehri yeniden yaşanabilir ve mutlu insanlar kenti yapmak için ellerinden gelen çabayı harcamak zorundalar.
Herkese umut ve örnek olan Eskişehir küme düşmesin...
