Su’dan geçeceğine, Köprüden geçsene - Ama, Köprü sağlam mı? - Ama, su e biçim akıyor, baksana!. - Su o biçim de, Acaba köprü, Orada?.. - İyi de, ördüğün her taşköprü, Taş gibi mi acaba?... *** DERT BU YA Bir Dertzade Arkadaşına der ki, Hep sıkıntı, hep gerginlik, hep darlık... Artık, mutluluk istiyorum... Bir tadıma razıyım çok mu? Arkadaşı gülümser - Arkadaşı, sen de aç gözünü, Yakala mutluluğu... Yakalayan nasıl yakalıyor? *** Diğeri sertçe bakar - Ya, mutluluk geldi de gelmemi dedim, Yoksa kapımı çaldı da, ben mi açmadım.. Daha yakalamama bile fırsat, Verilmiyor... Arkadaşı sakince bakar - Haklısın , böyle bir Yaşam da, Mutluluğu yakalamak zor... Ama derim ki, “ Mutluluk sana gelmezse, Sen, mutluluğa git!..” Yani, Aklını kullan, Fikrini kullan Duyarlı ol, Dikkatli ol, Düşünceli ol... Bana ne!. Sana ne !.. Ona ne!.. Deme. Dengeli ol, Düzenli ol, Anlayışlı ol. Yani, “ Ben de varım “ De! De ki, sıra sana gelmesi.. Böyle olursan itip kakamazlar seni... Yani, İnsanlığını göster... *** Diğeri gözlerini açar - Arkadaşım her şeyi yapıyorum Hatta, gelip geçene “ Ben buradayım” Diyorum... Ama, kimse bakmıyor bile Arkadaşı gülümser - Bak, aslında Yaşam bir kazan gibi, Birileri kepçe atıp, Durmadan karıştırıp duruyor Yani, kazan hep kaynıyor, fokurduyor Yani, yaşamın kendisi de, ofluyor. Pofluyor. O da mutlu değil. Ama, onu mutsuz eden yine, Bizleriz. Bir de, Ondan mutluluk istiyoruz.. Sanki, Ona ne viriyoruz ki?... *** Diğeri, derin bir iç çeker - Öyleyse Arkadaş, böyle bir yaşam da, Sözde mutluluk yaşanırken, Öz’ de Mutluluğu nasıl yaşayacağım? Çğnkü, Yaşam da Adak çok, İnsan az... Ama, Adamlar da bir çıkar uğruna, Ne gemiler batırıyorlar.. Söyler misin hangi Gemi’ye güvenipte, ‘ Yelkenler fora’ diyeceğim ki?. Bak, Sen de yutkunuyorsun hoşçakalın
