Tümünün kent belleğinde önemli bir yeri vardı.
Pek çoğumuzun anıları onlarla doluydu.
Geriye hiç bir şey kalmadı.
****
Bağlar trenyolu geçidinde çelik silomuz vardı.
Otel oldu.
****
Kılıçoğlu sineması vardı.
Yakıldı, yıkıldı,sonra iş hanı oldu.
Sinema yok.
****
Eftaş ekmek fabrikası binası vardı.
O da geçtiğimiz günlerde yıkıldı.
****
İlk akademi binası Bağlar Caddesi'ndeydi.
Yıkıldı.
****
Atatürk stadı, Atatürk Yüzme Havuzu ve Atatürk Spor Salonu yıkıldı.
Yeni stat yapıldı ama; Atatürk ismi verilmedi.
Yeni spor salou yapıldı ama; Atatürk ismi yok sayıldı.
Yüzme havuzuna başlandı ama; yıllar geçti, bitirilemedi.
****
Bunların hiç biri korunamadı.
Sıra Tülomsaş'ta mı diye sormadan yapamıyoruz.
Tülomsaş arazisinin imar planı için ihaleye çıkarılmasının ne anlama geldiğini sormuştuk.
Yanıt veren olmadı.
****
Tülomsaş gibi bir tarih yok mu olacak?
Bir demiryolu kentine bu yapılır mı?
Kentte herkesin bir dostu, akrabası ve tanıdığı bir demiryolu çalışanı vardır.
Hayatımızın belli dönemlerinde yolumuz çakışmıştır.
Belleğimizde ve anılarımızda önemli yeri vardır.
Bizi biz yapan değerlerimiz ve anılarımızdır.
Anılarımız yok sayılmasın.
Diğerlerini koruyamadık, TÜLOMSAŞ yıkılmasın.
DOLAR TL PARİTESİ
Bizim gençliğimizin ilk yıllarında yaşamımızda Dolar, Mark, Sterlin yoktu. Çünkü doviz taşımak suçtu.
Doviz ile alışveriş yapılmazdı.
İşyerleri, konutlar dovizle kiraya verilmezdi.
Türk parası diğer paralar karşısında çok değerliydi.
****
Yabancı sigara markalarını içmek suç değildi. Bir paket sigara serbestti ama yanında ikinci bir paket yabancı sigara taşıyamazdınız.
İkinci paketi çorabımıza saklardık.
****
Okullarda yerli malı haftaları yapılırdı.
Herkes evlerinden getirdiği yerli meyveleri ve kuruyemişleri ortaya döker, öğretmenler bunları öğrencilere paylaştırırdı.
O zamanlar meyveler ve sebzeler yerliydi, yabancı tohum yoktu.
Tatları ve kokuları eşsizdi.
Eskiden herşeyimiz daha değerli ve daha güzeldi.
