Kurtla kuzu öyküleri bitmez.
Neden mi? Çünkü kurt üçkâğıtçılığı,
kuzu da saflığı temsil eder.
Dikkat ettiniz mi?
Her öyküde kurt kazanır.
Gelelim öykümüze.
Her öyküde aç olduğu için
sürüyü takip eden kurt
yavaşça sürüye yaklaşır.
Tesadüfen horoz da kurdu görür.
En yüksek sesiyle ötmeye başlar.
Horozun sesiyle uyanan köpek,
kurdun farkına varır ve havlamaya başlar.
Köpeğin sesine uyanan çoban yaygarayı basar.
Çobanın yaygarasına köylüler uyanır.
Uyanan köylüler kurdu kovalar ve koyunları kurtarırlar.
Sürü kurtulunca köylüler sevinir. O sevinçle de
muhtar horozu kesip çobana ikram eder.
Öykümüzdeki horoz kurdu gördüğünde
susmaya devam etseydi
yaşayacaktı.
Oysa ödüllenmeyi bekleyen horoz
boğazı kesilerek ödüllendirildi!
Bu yaşamda değişmeyen tek şey:
Kurban edilenler hep
insanlığı uyandırmaya çalışanlar olmuştur.
