Kahramanmaraş merkezli 10 ili yıkan deprem 6 Şubat’ta meydana geldi. Aradan 10 gün geçti…
………………
Ve o günden beri yandaş medya ve gazeteler her gün ‘Mucize kurtuluş’ haberleri verdi…
……………
Bölgedeki en önemli sorunlar, büyük sıkıntılar hep ‘Es’ geçildi…
………..
Biz de objektif gazetecilik yapmak, Sakarya olarak fark yaratmak için deprem bölgemize muhabirimiz Ömer Faruk Mengi’yi gönderdik…
…………
Ömer iki gün kaldı, bu kısa süre içinde, kendi deyimiyle hayatının en büyük çaresizliğine…
……….
Ve acısına tanıklık yaptı…
………….
İnanın gazeteye geldiği sabah sesi kısılmıştı, zor konuşuyordu…
……….
Orada gördüklerini anlatırken ağlamamak için kendini zor tutuyordu…
……………
‘Her yer yıkılmış, kurtulanlar kentten kaçmaya çalışıyor. Binalara yaklaşıldığında ağır ceset kokusu geliyor. En önemli istekleri, enkaz altında bulunan sevdiklerinin cesetlerinin kendilerine tek parça halinde verilmesi…
…….
Bu nedenle enkazların önünden ayrılmıyorlar. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak bekliyorlar’ diyordu…
…………..
Ömer yüzlerce fotoğraf çekmiş. Hepsinde yıkım var, acı var, çaresizlik var…
…………
Yıkılmış bir evin odasını çekmiş. Bir gün önce kutlanan doğum günün izleri var…
…………….
Artık mutlulukların resimlerde kaldığı, enkazların arasında kalmış fotoğraf albümleri var…
…………………
Bu arada Ömer’in gözleri önünde…
……….
Bölgeye gelen yardımları çalmaya kalkan üç yağmacıyı vatandaşlar linç etmişler. İkisi ölmüş…
……………
Özetle orada sözcüklere sığmayan…
………
Tarifi olmayan acı ve çaresizlik var…
………….
Ve burada yapılacak tek şey var…
…………….
Bir olmak, birlik olmak…
………….
Yaraları en kısa sürede sarmak…
……………..
GÜNÜN SÖZÜ
……………..
TEMEL’İN KÖŞESİ
Duyuru
Temel'in bir gün kaynanası kaybolur. Temel hemen gazeteye ilan verir. İlan aynen şöyledir:
"Kaynanamu kaypettum. Körenlerin insaniyet namına görmezlikten gelmeleri rica olunur."
