1361 yılında Kıbrıs Krallığı tarafından ele geçirilmiştir. Strabon'un yazılarında, Roma Dönemi'nde korsanların kaleyi sığınak olarak kullandığına dair bahsedilmektedir. Kale, Bizans ve Ermeniler tarafından karada bulunan kale kadar önemsenmiştir. Kaleye kuzeyden girilmektedir. Kale inşasında devşirme malzeme kullanılmıştır. Bazı yerlerde ise muhtemelen Lusignanlar Dönemi'ne ait olan moloz taşlar kullanılmıştır.
Kale surları üzerinde, 192 metre uzunluğunda mazgal delikleri bulunmaktadır ve kale suru üzerine üçgen, dörtgen ve yuvarlak biçimlerde toplam 8 burç yerleştirilmiştir. Batıdaki surlar boyunca uzanan iyi korunmuş bir galeri bulunmakta ve bu galeriden denize açılan bir kapı vardır.
Mersin Arkeoloji Müzesi tarafından yapılan temizlik kazıları sırasında, kale avlusunun ortasında bir yapı kompleksi keşfedilmiştir. Bu kompleks içerisinde bir şapel de bulunmaktadır. Bu şapelin, kale avlusunda bulunan diğer şapelden daha eski olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca, zeminde mozaikler ve opus sectile zemin döşemesi bulunmaktadır. Çevresindeki odalar, ana salona açılmaktadır ve kare planlı odaların zemini kuzeye doğru yükselmektedir. Taban mozaiği üzerinde yuvarlak saç örgüsü içinde beş satır yazı ve alanın batı köşesindeki revak üzerinde başka bir yazıt da bulunmaktadır. Kale avlusunda sarnıçlar ve işlikler de bulunmaktadır.
Kız Kalesi'nin ilginç bir efsanesi de bulunmaktadır. Efsaneye göre, bir kral kızının geleceğini öğrenmek için bir falcıya başvurmuş. Falcı, kızının bir yılan tarafından sokularak öleceğini söyleyince, kızını korumak amacıyla bu kaleyi inşa ettirmiştir. Ancak bir gün kızına bir sepet üzüm göndermiş, ancak sepette gizlenen yılan kızı sokarak ölümüne neden olmuştur. Bu benzer bir efsane İstanbul'daki Kız Kulesi için de anlatılmaktadır.
Kız Kalesi'ne Mersin'in 60 kilometre güneybatısında bulunan Kızkalesi Beldesi'nden şehir içi ulaşım araçları ile kolaylıkla gidilebilir.
