Manastır, Türkiye'nin Karadeniz bölgesinde yer almaktadır. "Meryem Ana" adıyla da bilinen bu manastır, büyüleyici doğal güzelliklerin ortasında sarp bir kayalık üzerine inşa edilmiştir. Sümela Manastırı'nın tarihi ve manzarası nedeniyle önemli bir turistik cazibe merkezi olarak kabul edilir.
Manastırın Altındere vadisine hakim bir konumda olması, ziyaretçilere etkileyici bir manzara sunar. Vadiden yaklaşık 300 metre yüksekte yer alır ve bu özelliğiyle manastırların genellikle şehir dışında, ormanlarda, mağaralarda veya su kenarlarında kurulduğu gelenekle uyumlu bir şekilde inşa edilmiştir.
Sümela Manastırı, Bizans dönemine kadar uzanan bir tarihe sahiptir ve bu dönemde Hristiyan keşişler için bir manastır olarak kullanılmıştır. Manastır, içinde kilise, şapeller, mutfaklar, hücreler ve diğer dini yapıları barındırır. Aynı zamanda fresklerle süslenmiş iç mekanlarıyla da ünlüdür.
Sümela Manastırı, hem tarihi hem de doğal güzellikleriyle ziyaretçileri kendisine çeken özel bir yerdir ve Trabzon'un turistik yerlerinden biri olarak bilinir.
Sümela Manastırı'nın adının kökeni hakkında farklı teoriler bulunmaktadır, ancak bu teorilerin kesin bir kanıtı yoktur.Yazdığımız gibi, "Sümela" kelimesinin "melas" kelimesinden geldiği ve "siyah" anlamına geldiği düşünülür. Bunun nedeni, manastırın kurulduğu bölgedeki Karadağlar'ın koyu renkli kayalara sahip olması olabilir.
Diğer bir teori ise "Sümela" kelimesinin, manastırın içinde bulunan Meryem Ana ikonasının siyah rengine bağlanabileceğidir. Meryem Ana ikonası, manastırın en önemli dini sembollerinden biridir ve bu ikonanın özel bir dini öneme sahip olduğu bilinmektedir.
Ancak, Sümela Manastırı'nın adının tam olarak nereden geldiği konusunda kesin bir bilgi yoktur ve bu sadece bir spekülasyon veya yerel efsane olabilir. Manastır, tarihi ve kültürel önemi ile bilinir ve bu adın kesin kökeni, zaman içinde kaybolmuş olabilir.
Tarihi nedir?
Sümela Manastırı'nın tarihi gerçekten zengin ve ilginç bir geçmişe sahiptir.
Rivayete göre, Sümela Manastırı, 4. yüzyılda Bizans İmparatoru I. Theodosius'un zamanında Atina'dan gelen Barnabas ve Sophranios adlı iki rahip tarafından kurulmuştur. Bu dönemde manastırın temelleri atılmış olabilir.
Bizans İmparatoru Justinianus'un hükümeti sırasında, manastırın onarılarak genişletilmesi talep edilmiş ve bu iş Belisarios adlı bir general tarafından gerçekleştirilmiştir.
Manastırın bugünkü hali, 13. yüzyıldan itibaren varlığını sürdürmeye başlamıştır. 1204 yılında Trabzon Komnenosları Prensliği kurulduğunda, manastırın önemi artmış ve prenslerden gelir sağlamıştır. Özellikle III. Alexios döneminde manastırın zenginleştirilmesi için fermanlar verilmiş ve bu dönemde manastır büyük ölçüde gelişmiştir. III. Alexios'un oğlu III. Manuel ve sonraki prensler de Sümela Manastırı'nı desteklemiş ve zenginleştirmiştir.
Sümela Manastırı, tarihi boyunca önemli bir dini ve kültürel merkez olarak varlığını sürdürmüş, çeşitli dönemlerde restore edilmiş ve genişletilmiştir. Bugün, bu manastır Türkiye'nin önemli turistik cazibe merkezlerinden biri olarak kabul edilmekte ve tarih ve doğal güzellikleriyle ziyaretçilerini cezbetmektedir.
