Maganda kültürü

Abone Ol

Daha dün 13 aylık bir bebek, evinin bahçesinde oyun oynarken bir maganda kurşunu ile hayatını yitirdi.
O kadar duyarsızlaştık ki; bu tür serseri kurşun ve maganda haberleri sıradanlaştı.
Çok çabuk unutuyoruz.
Ailesi farklı.
Unutulacak bir acı değil bu...
Bu mermiyi sıkan maganda aranıyor hala...
****
Düğünlerde, düğün ve asker uğurlama konvoylarında silahlar ateşleniyor.
Kaçı ceza alıyor?
Verilen cezalar ne kadar caydırıcı?
O silahlar taşıma ruhsatlı mı?
Yoksa; ruhsatsız mı?
Bu kadar silahı kim sürdü piyasaya?
Bireylerin silahlanmasına kim izin verdi?
****
Evlat acısını ateş ancak ocağımıza düştüğünde anlıyoruz...
Yakınımızdan birisi maganda kurşunu ile öldüğünde...
Gaziantep'teki olay ne ilktir, ne de son olacaktır.
Herkesin belinde, aracında ya da evinde ateşli silah var.
O silahlar ateşlendiğinde insanlar ölüyor.
Her yaştan insanlar, erkekler, kadınlar, çocuklar ve bebekler...
Bu silahlanmanın önüne geçmek için gereken önlemleri almak siyasal otoritenin ve devletin işi.
Devletin kolluk kuvvetleri var.
Herkes yasaları uygulamalı, yasalara ve yasaklara uymalı.
Bu maganda kültürünün önüne geçilmeli.
****
Arama motorunuza 'maganda kurşunu' yazın, bakın ne kadar çok ölüm, ne kadar çok acı çıkıyor karşınıza...
Gaziantep'te maganda kurşunu ile ölen Kaan bebeği
unutmayalım.
Unutturmayalım...

************

EVDE TEK BAŞINA... 

Biz sokakta futbol oynardık.
Sokaklar henüz otopark olmamıştı...
Şimdi; maç yapacak sokak kalmadı...
****
Okul bahçelerinde basketbol oynardık.
Parayla kiralandı o alanlar otopark yapıldı.
Şimdi giremiyoruz...
****
Boş arsalar vardı.
Her akşam toplanır, hava kararıncaya kadar top peşinde koştururduk.
Boş arsa kalmadı...
****
Sokak oyunlarımız vardı.
Kız erkek birlikte oynardık.
Cinsiyet ayrımcılığı yoktu.
Sokakta birlikte, hep birlikteydik...
****
Seksek oynadık, köşe kapmaca, körebe, saklambaç, yakartop, uzun eşek.
İp atlardık.
Yağ sattık, bal sattık ama; birbirimizi asla satmadık...
****
Sokak oyunu, yalnızca bir eğlence değildi.
Bedenimizi, zekamızı ve arkadaşlıklarımızı geliştirdik.
Birlikte yaşamayı öğrendik.
Şimdi; evde tek başınayız...