Önce güvenciler neredeyse takımın içini boşaltmıştı. Elde kalan bir kaç futbolcu vardı. En önemlisi takım küme düşürülmüş, gelirlerde neredeyse yok denecek kadar aza inmişti. Gelen, giden futbolcuların isimlerini ve verilen ücretleri buraya yazmaya kalksak sayfa yetmez. Keşke iyi yapsalardı, yönetselerdi, takım ligde kalsaydı da önce güvenciler yöneticilik koltuklarında otursalardı.
Haziran 2013'de belden aşağı söylemler, algı operasyonlarıyla seçimi kaybeden Halil Ünal ve yol arkadaşları renklere küsmeyip kimsenin sahip çıkmadığı bir ortamda takım küme düşmesine karşın taşın altına ellerini değil gövdelerini koyarak yola koyuldu.
Alınan isimlerin kaliteleri ortada. Gelenlerin büyük bölümü süper lig ayarında. Bir çoğu özveriyle geldi buraya. Aynı şekilde teknik adamlık için ilk adımı atan Alpay Özalan ve sportif direktörlüğe soyunan İzzet Erdoğan'da.
Ramazan ve Uğur'un imza törenlerinde konuşan Başkan yardımcısı İlhan Arslan, “ Başkanımız Halil Ünal'ın hızına yetişemiyoruz. Transferleri seriye bağladı.” yorumunda bulundu. Doğru söze ne denir. Yeniden takım oluşturmak, gelirin olmadığı, desteğin geçen 3 yıla göre az olduğu bir ortamda iddialı bir ekip kurmak için gecesini gündüzüne katan Halil Ünal ve ekibine çamur atanların özür borçları var.
Lisansları yetiştirmek ve bazı ekonomik sorunları çözmek için Ankara ve İstanbul'u mesken tutan Başkan Ünal ve yönetimine şehrin ileri gelenleri, siyasiler, odalar ve kamuoyu destek vermeli. Doğrusu verilecek olan destek yöneticilere olmayacak ve efsane takıma olacak.
Sözün özü; yönetim özveriyle görevini yaptı. Taraftar zaten Diriliş söylemiyle başarıyı bekliyor. Sahaya çıkacak olan futbolculara, onlara yön verecek olan teknik kadroya başarı diliyoruz. Şans yanlarında olsun. Başka Es Es yok.