Deprem sonrası en etkili grup futbol camiasıydı.
Sonra sanatçılar ve sanatkarlar.
İşleri sadece yardım malzemesi ve para toplamak değildi, bölgeye gidip bilfiil çalışmalara katıldılar.
Pek çok kişi geri döndü ama; onların bazıları dönmedi.
Orada çalışıyorlar.
****
Futbolda örnek davranışlara tanık olduk.
Deprem bölgesine yardım amaçlı müsabakalar düzenlendi.
Güzel görüntüler ortaya çıktı.
Yerlisi, yabancısı kulüpler arasındaki kavgaları unutup, yaraları sormak için birlik oldu.
Sembol isimler çıktı ortaya.
Bu defa oyun performansları ile değil, duyarlılıkları ile hepimizin gönülünde taht kurdular.
****
Sanat camiasında Haluk Levent ve arkadaşları ile başlayan sayısız isim var.
Depremzeled içi yaptıklarını unutmayacağız.
Her zaman minnet ve şükranla anacağız.
****
..Ve deprem bölgesi dışında kalan vatandaşlar.
İşçi, memur ve köylüler.
Asgari ücretliler, emekliler.
Atanamayan öğretmenler.
Emeklilikte yaşa takılanlar.
Öğrenciler.
Acıyı yüreklerinde hissederek, ellerinin verdiği kadarı ile destek verdiler.
Kiminin parası, kiminin duası...
************
DERSİMİZİ ÇALIŞMADIK...
En büyük sorunumuz cehalet...
Ama; bizbir sorunla karşılaştığımızda ne yapıyoruz?
Tutuyor okulları kapatıyoruz.
Eğitim kaybediyor.
Cehalet kazanıyor.
****
Deprem dersini çalışmadık.
Sel felaketi nedir nasıl olur bilmiyoruz.
Bina yapıyoruz.
Ne zemine bakıyoruz, ne de akarsu yatağında olup olmadığına.
****
Daha çok bina, daha çok para.
Ne depreme dayanıyor, ne sel baskınına.
Yerle bir oluyor.
Yıkılıyor.
Bu cehaletin sonucu.
Ne araştırıyor, ne soruyor ne de sorguluyoruz.
****
Felaketle karşılaştığımızda 'kader planı' diyoruz ya...
Tedbiri unutuyoruz.
Cehaletten kurtulmadan bu felaketlerden kurtulmak zor.