Çocukluk hayal etmektir.
İstediğin gibi hayal ederek büyüdüğünü görmektir.
Büyürken o istediklerini yanında görmektir.
Çocukluk şefkatli olmaktır.
Yaratılan her şeyi sevmektir.
Çocukluğu, bence, en güzel şair Francis Thomson.
Şu sözlerle anlatır. Şöyle der sair.
“ Çocuk olmak ne demek biliyor musun?
Günümüz insanından çok farklı olmak demek.
Mucizeden doğan bir ruha sahip olmak demek.
Sevgiye, aşka, inanmaya inanmak demek.
Elflerin uzanıp kulağına fısıldayabileceği kadar küçük olmak.
Balkabaklarını at arabalarına, fareleri atlara…
Düşkünlüğü yüceliğe…
Hiçliği her şeye dönüştürebilmek demek.
Zira her çocuk ruhunda kendi iyilik meleğini taşır.
Çocuk olmak bir fındık kabuğunda yaşayıp,
kendini sonsuz uzayın kralı saymaktır.”
Bence çocuk dediğin saflığın timsalidir.
Yaptığı bütün davranışlar içtendir.
O davranışın ne getireceğini düşünmez.
İçinde paylaşmanın sevincini yaşar.
Onun için hep çocuk kalın büyümeyin.
Büyürseniz de içinizdeki çocuğu öldürmeyin.