Geçtiğimiz Cuma günü Büyükşehir Doğal Yaşam Merkezindeydik Kent Konseyi Hayvan Hakları Çalışma Grubu arkadaşlarımla. Belediye Başkanımız Ayşe Ünlüce’nin çağrısına uyarak, merkezdeki köpeklere karınca kararınca mama bağışı yaptık, oradan da çağrıda bulunduk tüm duyarlı insanlara: “Lütfen sizler de, sayıları 650'ye bulan canlara mama bağışında bulunun, bu canların oradaki hapisliği onların isteği değil, madem ki yasa böyle emretti bizler de onların doymaları adına elimizden gelen desteği vermeliyiz.”
Merkezin ufak tefek eksiği var, aralık ayı sonuna kadar tamamlanacağı bilgisini aldık yetkilerden, o tarihten sonra da belediye canları doyurmak adına kendisi mama üretmeye başlayacakmış. Hadi hayırlısı biraz geç kalınmış da olsa güzel haber.
Şimdi gelelim 650 köpeğin yaşam koşullarına. Doğrusu ben hemen hepsini de iyi gördüm; zayıf değillerdi, kimisi mevcut kulübelerinde yatıyor, kimisi de açık alanda. Ama gören gözlere, “neden?” diye baktıklarını da söylemem gerek. “Ne oldu da onca yıl alıştığımız ortamdan koparılıp buraya getirildik şaşkınlığı içindeydiler.” İçlerinden bir tanesi tellerin ardından yakınımıza kadar geldi, başını havaya kaldırıp uzun uzun ağıtlı bir ses tonuyla şikayetini dillendirdi adeta. Yıllar öncesine gittim; “Zincirlikuyu’da açılan barınakta da böyle bir can uzunca süre iniltilerle derdini anlatmaya çalışmıştı bana.”
Mantığımla hislerim çelişti orada bulunduğum sürede; hayvancıkların tel örgülerin ardındaki hapisliği, çaresizliği inanılmaz canımı yaktı, öte yandan günümüz Türkiye’sinde insanların vicdansızlığının, acımasızlığının tavan yaptığı bir ortamda, onların güvende, emin ellerde karınlarının tok, veteriner hekimlerinin yanlarında olması! Ve tekrar yine yeniden Eskişehir sokak hayvanlarının, diğer pek çok ildeki gariplere göre şanslı olduğunu düşünüp kabullendim arkadaşlarımla birlikte.
Lafın özü Büyükşehir Doğal Yaşam Merkezindeki canlarımız emin ellerde. Mama bağışında bulunmak isteyenler, ilan edilen iban numarasına karınca kararınca bağışta bulunabilirler ya da direkt bizlerin yaptığı gibi mamaları merkeze kendileri iletebilirler. Hadi Eskişehir, göster can dostluğunun ne kadar büyük olduğunu! Ve imkanları olanlar, oradan can sahiplenin ne olur!