Babasından aldığı nasihatı bizlere aktarmış.
Yaşamın sırrını ne güzel anlatmış:
Gittiğin yol adaletle döşenmişse, o yolda yürü.
Gittiğin yol doğru yoldur, oğul. Babamdan aldığım nasihat şöyle:
Yaratan’ın bize emridir böyle: Bildiğin ne ise doğruyu söyle.
Elbet bir gün sana uyarlar, oğul...
Sevildiğin yere sık gidip gelme,
Bal olsan tadına doyarlar, oğul.
Güvenip kimseye sırrını verme,
Tutamaz dilini, yayarlar, oğul...
Diyardan diyara edilsen sürgün,
Doğru ol, eğilme, dövülsen her hün.
Güçlü sandıkların sarsılır bir gün,
Sırtlarını sana dayarlar, oğul...
Denizler taşırsan gözün selinden,
Bekleme bir fayda kızla, gelinden.
Hasta olsan kimse bilmez halinden,
Ancak öldüğünde duyarlar, oğul...
Gittiğin yol eğer doğru bir yolsa,
Aşarsın kolayca engeller dolsa.
Mazinle övünme, temizde olsa,
Bir anda karaya boyarlar, oğul...
Kıymet verme sakın çaputa, çula,
Güvenme cebinde paraya, pula.
Gözü aç olanla çıkarsan yola,
Sonunda seni de soyarlar, oğul...
Babamdan aldığım nasihat şöyle:
Yaratan’ın bize emridir böyle:
Bildiğin ne ise doğruyu söyle.
Elbet bir gün sana uyarlar, oğul...
Zararı olmaz baharda yelin,
Kapanmaz yarası bir acı dilin.
Ne kadar bol olsa sofrası elin,
Yediğin lokmayı sayarlar, oğul...
Dinlemeyip sözü vermezsen değer,
Boşunaysa bunca nasihat eğer.
İki elin durmaz, dizini döver,
Seni hiç yerine koyarlar, oğul...
ŞİİR: KUL HİLMİ