O çabucacık kaçıveren ve bir daha geri dönmeyen delikanlılık yıllarımızda hepimizin
bir sevgilisi oldu. İnsan sevince de biraz deli oluyor herhalde! Bir de o delikanlılık
denilen gençlik yıllarında yaptığımız delilikler....sen benim sevgilime nasıl yan gözle
bakarsınla başlayan kavgalar. En yakın arkadaşınızı bile gözünüzün görmediği o
anlar. Sizler de ah o delilikler demeğe başladınız değil mi?
Gündüzüm hayalimde gece rüyamda olan o sevgiliyle geçen günler.... El ele
tutuştuğunuzda vücudunuzun da tutuştuğu o anlarda ki o elin sıcaklığını başka hiç bir
şeyde duymazsınız o kalbinizin yakan o sıcaklığın kokusunu! Elinizde onun sıcaklığı
bitmesin diye o elinizi koklarsınız taaaa ciğerlerinizde hissedene kadar.
Hatırlar mısın beni bir zamanlar. Ne kadar severdim seni ne kadar. Demeğe
başladınız değil mi? Bu şarkıda o yılları hatırlamayanınız var mı? “Gözümde
güneştin gönlümde bahar. Ne kadar severdim seni ne kadar.” O sevgi, kışınızı bahar
etmediyse sen yaşamamamışsın be can! “Başımda eserdi sevdanın yeli. Hislerim
taşkındı gönlüm bir deli. Böyle derbeder miydim ya evveli? Hepimizin gönlü bir
deliydi. Ne kadar severdim seni ne kadar.” Hepimiz böyle sevmedik mi? Canımdan
cansın dediğimiz o ilk sevdaları nasıl unuturuz?
Geceleri onun sokağından anlaştığınız saatte geçerken bir ıslıkla tül perdenin
arkasından güneş gibi doğan geceni gündüze çeviren o güzelliği daha on saat önce
değilde sanki on yıl geçmiş gibi özlemle bakan, o gözdeki sevgiyi unutabildiniz mi?
Kalbe dolan o ilk bakış. Unutulmaz unutulmaz. Sevda ile ilk uyanış. Unutulmaz
unutulmaz. İlkbahar yaz mevsim mevsim. Birkaç mektup birkaç resim. Yıllar gecse o
bir isim. Unutulmaz unutulmaz. Unutulmayan o günlerinize sıcak bir merhaba demek
istedim.