Buna ironik bir cevap verecek olursak bu şiirde anlatılamayan anlatılıyor. Hayatta
bazen en çok haykırmak istediklerimiz içimizde kalır. Bu bazen bir aşk bazen bir
hüzün olur. Orhan Veli de bu şiirde ifade etmenin zor olduğu bir aşkı fısıldıyor olsa
da, benim bir yıl içinde kaybettiğim ablamın ve abimin hüznünü dile getiriyor.
Hani bi cenaze evine taziyeye gidildiğinde herkesin söylediği “sözün bittiği yerdeyiz”
derler ya! Oysa, Orhan Veli bu şiiriyle sözün bitmeyeceğini ifade ediyor. Hepimiz
cenaze evine gittiğimizde ölen kişini yaşını ve neden öldüğünü sorarız! Ne kadar
anlamsızdır aslında bu soru! Her ölüm ölenin arkasında bıraktıkları için ölen kişinin
yaşının; seksen de doksan da olsa onu sevenler için erken ölümdür. Galiba
anlatamıyorum? Şairin dediği gibi:
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
Hepimiz; ölen kişinin arkasından söylenen kelimelerin anlatmak istediklerimizi
anlatmaya yetmeyeceğini bilmiş olsakta: Bir yer var biliyorum o yer de her şeyi
söylemek mümkün ama anlatamıyorum!